Verslag van concert in La Bonbonnière op 19 november 2006

“Eerbetoon aan María de Lourdes”

        Buiten was het nat en somber herfstweer, die zondag op 19 november, maar in La Bonbonnière liep de sfeervolle theaterzaal langzaam vol voor Carolina de Holanda, mariachi Los Tarascos en, voor het eerst, dansgroep Corazón de México.

        Het was Carolinas 3e optreden in La Bonbonnière en al was haar concert vorig jaar ook een groot succes, deze keer bleef het publiek binnen stromen totdat in het theater nagenoeg alle plaatsen bezet waren.

       Carolina de Holanda zou dit maal een eerbetoon brengen aan haar grote voorbeeld María de Lourdes, die in deze maand november 9 jaar geleden zo plotseling overleed. Precies op deze dag, 19 november, was het ook 9 jaar geleden dat in Mexico, op plaza Garibaldi, het standbeeld van María de Lourdes werd onthuld. Ze zou er zelf bij geweest zijn en had er zeer naar uitgekeken, maar het mocht niet zo zijn….. Twee weken ervoor, na haar tournee door Nederland en toen ze op het punt stond om naar haar vaderland terug te keren, zakte zij op Schiphol in elkaar en overleed ter plekke in het bijzijn van haar zoon Lázaro en Carolina.

       De voorzitter van stichting María de Lourdes, de stem van Mexico richtte een welkomstwoord tot het publiek en herinnerde aan deze gebeurtenissen in 1997. Ook benadrukte hij nogmaals hoe groot de verdiensten van María de Lourdes geweest waren voor de Mexicaanse muziek.
Dansgroep Corazón de México opende het concert met dansen uit Jalisco, gekleed in kleurrijke, authentieke kostuums uit deze staat van Mexico, de bakermat van de mariachimuziek.

       Corazón de México was een nieuw opgerichte dansgroep en dit optreden in La Bonbonnière was hun debuut. Ze waren dan ook bloednerveus, maar deden het voortreffelijk.
Vervolgens wist mariachi Los Tarascos meteen de juiste sfeer te treffen waarop het publiek met veel enthousiasme reageerde. Hun leider Pedro Pozos had 3 uitstekende muzikanten speciaal uit Mexico laten overkomen om Los Tarascos extra te versterken.
Carolina kwam op in een elegant charrokostuum, ook uit Jalisco, met sombrero en een kleurrijke sarape over de schouder..

       Al snel wist zij de handen op elkaar te krijgen en het was meer dan duidelijk dat iedereen genoot van hetgeen er geboden werd.
Veel bewondering oogstte haar knappe vertolking van “El pastor”, de moeilijke huapango met de vele stemwisselingen naar kopstem, typisch voor deze muziek uit het Huastecagebied.

“Pa’todo el año” werd luidkeels meegezongen en vooral de aanwezige Mexicanen en Latinos in de zaal lieten zich niet onbetuigd.
Toen Carolina het eerste deel van haar concert afsloot met het warmbloedige “Guadalajara” waande zich iedereen al een beetje in Mexico.

Na de pauze danste Corazón de México enkele dansen uit Veracruz, geheel gekleed in het wit, hetgeen typisch is voor deze streek. Carolina sloot daar op aan met een sprankelende popurri uit Veracruz waarvan het populaire “La Bamba” het bekendste is.

Carolina verscheen na de pauze in een schitterende witte jurk die bewonderaars van María de Lourdes meteen herkenden als de jurk die María de Lourdes zelf in 1992 gedragen had gedurende haar concerttour door Nederland.
Carolina zong vervolgens enkele grote successen van María de Lourdes, zoals het moeilijke nummer “La cigarra” en natuurlijk “Cruz de olvido”, het liedje waarmee María de Lourdes destijds in Mexico echt mee was doorgebroken.
Ontroerend was Carolines vertolking van “Recuerda”, waarbij de stem van María de Lourdes op band als het ware een duet met haar zong.
“Volver, volver” werd weer uit volle borst mee gezongen en ook het officieuze Mexicaanse volkslied “México lindo y querido” deed de harten van menige Mexicoliefhebber sneller kloppen. Carolina eindigde haar concert met het enthousiaste “Viva México”.

       Tot slot speelde Los Tarascos het door iedereen meegezongen “Cielito lindo” terwijl Corazón de México danste met mensen uit het publiek.
Natuurlijk klonk er daarna “otra, otra” geroep en als toegift zong Carolina het weemoedige “Paloma negra” en tot slot “Amor eterno”, het eerste liedje dat zij na de dood van María de Lourdes gezongen had bij gelegenheid van de onthulling van het standbeeld op plaza Garibaldi, waardoor zij altijd een zeer bijzondere herinnering aan dat liedje had behouden.
       Het concert werd afgesloten met “Las mañanitas”, speciaal voor een jarige in het publiek.
Het was een waardig eerbetoon waar María de Lourdes zeker trots op zou zijn geweest. Na al haar inspanningen om de muziek van haar vaderland Mexico levend te houden, had Carolina, nu María de Lourdes het zelf niet meer kon, de fakkel van haar over genomen. Laten we hopen dat hij nog lang mag blijven branden………

© 2006 Toos Zeguers

BACK

Stichting Maria de Lourdes
De stem van Mexico